ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 555

5 و چون به آنان بگويند كه بياييد تا فرستاده خداوند براى شما آمرزش بخواهد، سر برمى‌گردانند و آنان را مى‌بينى كه خوددارى مى‌ورزند و گردنفرازند. [1]
6 براى آنان برابر است چه برايشان آمرزش بخواهى چه نخواهى هرگز خداوند آنان را نمى‌آمرزد؛ بى‌گمان خداوند نافرمانان را راهنمايى نمى‌كند.
7 آنان همان كسانند كه مى‌گويند: به آنان كه نزد پيامبر خدايند چيزى ندهيد تا (از كنار او) پراكنده شوند با آنكه [2] گنجينه‌هاى آسمان‌ها و زمين از آن خداوند است امّا منافقان درنمى‌يابند.
8 مى‌گويند: چون به مدينه باز گرديم، فراپايه‌تر، فرومايه‌تر را از آنجا بيرون خواهد راند؛ با آنكه [3] فراپايگى تنها از آن خداوند و پيامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمى‌دانند.
9 اى مؤمنان! مبادا دارايى‌ها و فرزندانتان شما را از ياد خداوند باز دارد و آنان كه چنين كنند زيانكارند. [4]
10 و از آنچه روزيتان كرده‌ايم (در راه خداوند) هزينه كنيد پيش از آنكه مرگ هر يك از شما در رسد آنگاه بگويد: پروردگارا! چرا (مرگ) مرا تا زمانى نزديك پس نيفكندى تا صدقه بدهم و از شايستگان باشم.
11 و خداوند (مرگ) هيچ كس را چون اجلش در رسد پس نمى‌افكند و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.
سوره تغابن [11]* مدنى، 18 آيه‌

[1]. در اصل: و آنان گردنفرازند.
(2، 3). در اصل: در حالى كه.
[4]. در اصل: پس آنانند كه زيانكارند.
[11]*. تغابن: هم را به زيان افكندن، زيانمند شدن، افسوس خوردن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 201.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 555

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست