نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 559
6 آنان را در همانجا كه خود به اندازه توانگريتان جاى داريد، جا دهيد و به آنها زيان مرسانيد براى آنكه (زندگى را) برايشان تنگ گيريد و اگر باردارند به آنان نفقه دهيد تا هنگامى كه بزايند و اگر براى شما (به نوزاد) شير دهند مزدشان را بپردازيد و ميان خويش به شايستگى رايزنى كنيد و اگر (در توافق) دشوارى داريد ديگرى او را شير دهد. 7 توانگر بايد از توانگرى خويش و آنكه روزى بر او تنگ شده از آنچه خدا به وى داده است هزينه كند؛ خداوند هيچ كس را جز به آنچه بدو داده است تكليف نمىكند؛ زودا كه خداوند پس از سختى، آسانى برگمارد. 8 و چه بسيار (مردم) شهرى كه از فرمان پروردگار خويش و پيامبران وى سرپيچيدند و ما از آنها حسابى سخت كشيديم و آنها را به عذابى ناشناخته [1] عذاب كرديم. 9 پس (مردم آن شهر) عقوبت كار خود را چشيدند و پايان كار آنها زيان بود. 10 خداوند براى آنان عذابى سخت آماده كرده است پس اى خردمندان باايمان، از خداوند پروا كنيد كه خداوند براى شما يادكردى فرستاده است؛ 11 پيامبرى كه بر شما آيات روشنگر خداوند را مىخواند تا كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند به سوى روشنايى، از تيرگىها بيرون آورد و هر كس به خداوند ايمان ورزد و كارى شايسته كند، او را به بوستانهايى درمىآورد كه از بن آنها جويباران روان است، هماره در آن جاودانند، خداوند براى او روزى نيكويى فراهم كرده است. 12 خداوند است كه هفت آسمان را و از زمين همانند آنها را آفريده است. فرمان (وى) ميان آنها فرود مىآيد تا بدانيد كه خداوند بر هر كارى تواناست و اينكه دانش خداوند فراگير همه چيز است. [1]. يا: بىهمانند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 559