نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 594
24 مىگويد: كاش براى (اين) زندگيم (توشهاى) پيش مىفرستادم. 25 پس در آن روز، كسى چون عذاب كردن او [1] عذاب نكند. 26 و هيچ كس چون به بند كشيدن او، به بند نكشد. 27 اى روان آرميده! 28 به سوى پروردگارت خرسند و پسنديده بازگرد! 29 آنگاه، در جرگه بندگان من درآى! 30 و به بهشت من پا بگذار! سوره بلد [11]* مكّى، 20 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 نه، سوگند مىخورم به اين شهر، 2 كه تو در اين شهر ساكنى، 3 و سوگند به پدر، و فرزندى كه آورده است، 4 كه بىگمان انسان را در رنج آفريدهايم، 5 آيا گمان دارد كه هرگز كسى بر او چيرگى نمىتواند داشت؟ 6 مىگويد: دارايى هنگفتى را تباه كردم، 7 آيا مىپندارد كه هيچ كس او را نديده است؟ 8 آيا براى او دو چشم نيافريدهايم، 9 و زبان و دو لب؟ 10 و آيا به او دو راه (خير و شرّ) را نشان نداديم؟ 11 اما او از گذرگاه سخت نگذشت،؛ 12 و تو چه دانى كه گذرگاه سخت چيست؟ 13 آزاد كردن بردهاى است، 14 يا خوراك دادن در روز گرسنگى، 15 به يتيمى خويشاوند، 16 يا به بينوايى زمينگير، 17 آنگاه، از كسانى خواهد بود كه ايمان آوردهاند و يكديگر را به شكيبايى و يكديگر را به مهرورزى سفارش مىكنند. 18 آنان، خجستگانند؛ 19 و آنان كه به آيات ما، كفر ورزيدند، ناخجستگانند؛ 20 آنان را آتشى فرو پوشيده فرا خواهد گرفت. سوره شمس [12]** مكّى، 15 آيه [1]. يعنى خداوند. [11]*. بلد: شهر. [12]**. شمس: خورشيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 594