101 و چگونه كفر مىورزيد در حالى كه آيات خداوند را براى شما مىخوانند و پيامبر او در ميان شماست و هر كس به خداوند پناه آورد به راهى راست راهنمايى شده است. 102 اى مؤمنان! از خداوند چنان كه سزاوار پروا از اوست پروا كنيد و جز در مسلمانى نميريد. 103 و همگان به ريسمان خداوند بياويزيد و مپرا كنيد [1] و نعمتهاى خداوند را بر خود فرا ياد آوريد كه دشمنان (همديگر) بوديد و خداوند دلهاى شما را الفت داد و به نعمت او با هم برادر شديد و در لبه پرتگاهى از آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد؛ بدينگونه خداوند آيات خود را براى شما روشن مىگويد باشد كه شما راهياب گرديد. 104 و بايد از ميان شما گروهى باشند كه (مردم را) به نيكى فرا مىخوانند و به كار شايسته فرمان مىدهند و از كار ناشايست باز مىدارند و اينانند كه رستگارند. 105 و مانند كسانى نباشيد كه پراكندند و پس از آنكه برهانها (ى روشن) براى آنان آمد، اختلاف كردند و آنان را عذابى سترگ خواهد بود. 106 روزى كه چهرههايى سپيد و چهرههايى سياه مىگردد؛ امّا (به) آنان كه سيهرويند (مىگويند:) آيا پس از ايمان آوردنتان كفر ورزيديد؟ اينك براى كفرى كه ورزيده بوديد عذاب را بچشيد. 107 و امّا آنان كه سپيدرويند در (بهشت) بخشايش خداوند به سر مىبرند، آنان در آن جاودانند. 108 اينها آيات خداوند است كه آن را به درستى بر تو مىخوانيم و خداوند، ستمى براى جهانيان نمىخواهد. [1]. پراكندن در تاريخ بيهقى و آثار بلعمى و در شاهنامه، لازم هم به كار مىرفته است. بنابراين در اينجا «مپرا كنيد» هم مىتوان گفت.- فرهنگ بزرگ سخن، جلد دوم، ذيل همين كلمه.