ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 637

همين شيواتر است، اما در زبان فارسى نه آن شيوايى به دست مى‌آيد و نه آن تفاوت، نشان دادنى است؛ بنابراين همان «اى مؤمنان» را نهادم كه جاى كمترى هم مى‌گرفت.
() به جز نام‌هاى خاصّ و اعلام، تمام كلمه‌هايى نيز كه بار فرهنگ قرآنى خاص داشته‌اند مثل نعمت، ايمان، لقاء الله، اجل، نور (وقتى جنبه معنوى و الهى داشته است)، تكليف، تأويل، عذاب، نسخ، شرك و ... يا بار تاريخى خاصّ داشته‌اند مثل منافق، مشرك، هجرت، عيد، مائده و ... و يا برابر آنها در فارسى، كلمه عربى ديگر بود (مثل اجازه در برابر اذن) و يا در آيات احكام به كار رفته بود و بار فقهى داشت مثل حج، حرام، حلال، حيض و ... مطلقا ترجمه نشد.
() سه نوع پرانتز در ترجمه خود به كار برده‌ام: (/)- (-)- ()- پرانتز نخستين (/)، در موردى است كه كلمه‌اى پيشنهاد شده باشد كه خواننده بتواند به جاى كلمه پيش از پرانتز، آن را كه در پرانتز و بعد از خط مايل آمده است، جانشين سازد.
- دو ديگر يعنى اين پرانتز (-)، هنگامى است كه كلمه پيش از پرانتز، معنى شده باشد.
- سه ديگر يعنى اين پرانتز ()، براى مواردى است كه مترجم توضيحى تفسيرى بر متن اصلى ترجمه، افزوده باشد تا معناى جمله روشن‌تر شود.
در هر حال كلماتى كه در پرانتزهاى سه‌گانه آمده‌اند، نسبت به متن اصلى، اضافى‌اند و خواننده اگر همه آنها را محذوف بگيرد، باز هم به برابرى ترجمه با متن، كمترين لطمه‌اى نخواهد خورد.
() يادآورى اين نكته در اينجا لازم است كه، گاهى به رعايت سياق فارسى، برخى از اجزاء و كلمات متن، در ترجمه، جا نمى‌افتد؛ در اين موارد آنها را از متن ترجمه حذف كرده‌ام و يا كلمه‌اى جز معادل دقيق آن، قرار داده‌ام ولى در زيرنويس، يادآور شده‌ام كه اصل آن چه بوده است.
مثلا: اگر در ترجمه «يا ويلنا» فقط آورده‌ام: واى بر ما، در زيرنويس‌

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 637

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست