نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 638
نوشتهام: در اصل: اى واى بر ما يا مثلا در ترجمه آخر آيه 45 از سوره انبياء «وَ لا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما يُنْذَرُونَ» و كران را چون بيم دهند، نمىشنوند كه در سياق فارسى، كاملا رساننده مضمون آيه است با اين همه، در پاورقى نوشتهام: در اصل: «فرا خواندن» را نمىشنوند. () در زيرنويسها، بيشتر كوشيدهام مباحث لغوى را از مراجع متقن مطرح كنم و براى اين كار، گاهى به ريشه لغات و كاربرد آنها در منابع عربى اشاره داشتهام و گاهى به كاربرد فارسى معادل آنها در منابع فارسى قديم و جديد. () (افعال مجهول) گاهى به صورت جمع ترجمه شدهاند تا جمله كوتاهتر و موسيقى آن، گوشنوازتر شود. مثلا إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ (انعام/ 134) «بىگمان آنچه به شما وعده دادهاند ...» ترجمه شده است، نه «آنچه به شما وعده داده شده است.» () اگر چند كلمه نكره به هم عطف شده باشد، در ترجمه، علامت نكره تنها در كلمه آخر آمده است: مثلا در ترجمه آيه «فِيهِما فاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ» (الرحمن/ 68) آوردهام: در آن دو (بهشت، درختهاى) ميوه، و خرما و انارى است (و نه: ميوهاى و خرمايى و انارى است). () گاهى برخى دقتهاى ناپيدا در كار ترجمه كردهام كه براى خواننده دقيق، البته پيداست: مثلا در برابر كلمه «فتيلا» كه در لغت به معنى «نخواره نازك روى هسته خرما» ست، «سر مويى» و در برابر «نقيرا» كه به معنى «گودى پشت هسته خرما» ست، «سر سوزنى» گذاردهام. و يا در ترجمه آيه وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ (رعد/ 3): و از هر ميوه در آن، جفتى دوگانه برآورد. برآورد ترجمه كردهام، به جاى آورد؛ تا به ثمره كه در فارسى «بر» ناميده مىشود، اشارهاى پنهان داشته باشد: و يا در ترجمه آيه فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفاءً (رعد/ 17): كف، كنار مىرود. از آنجا كه جفاء به معنى كنار افتادن كف يا خاشاك از روى آب است، نيز
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 638