نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 663
حاشيه (هاى) هر صفحه آوردم كه روشى صريحتر و سريعتر بود (اگر چه نه براى مترجم فرزانه، و نه ويراستار هرگز سرعت جزو عوامل و دخيل در محاسبات نبوده است). بنده ترجمه والاى جناب دكتر سيّد على موسوى گرمارودى را از آغاز تا انجام از «با» ى آغاز سوره فاتحه تا «سين» (پايان سوره ناس- سوره صد و چهاردهم/ آخرين سوره قرآن) به اصطلاح به شيوه «واو به واو» مقابله كردم و هر چه را به هر دليل اعم از صرفى، نحوى، بلاغى، كلامى، تاريخى، و حتى زبانى و دستور زبانى و واژگانى، به نحوى داراى اشكال ريز يا درشت ديدم، در حاشيه يادآور شدم و همه با مراجعه به چندين ترجمه طراز اول قديم و جديد (در حدود 10 ترجمه) و چند تفسير (تعداد تفسيرها ثابت نبود و تا آنجا پيش مىرفت كه مشكلى حل شود يا اهمّ آراء درباره آن گفته شود). و طبعا عملكرد ويراستار صرف انعكاس منابع نبود. انعكاس دادن منابع، يا براى باخبر شدن مترجم دانشور از رأى و نظر مترجمان يا مفسّرانى بود كه حدس مىزدم آثارشان را در دست و دسترس نداشته باشند؛ يا براى استشهاد و استناد و توضيح و توجيه و استدلال و احتجاج (شهد الله بدون ادنى گرايشى به جدل) بود. بنده حتى اگر واو استينافيه در آغاز آيهاى وجود داشت و در ترجمه نيامده بود (البته شرحش مفصل است كه ما در فارسى واو استينافيه/ آغازگر كلام نداريم- مگر اخيرا در شعر نو- و لذا بسيارى از مترجمان قديم و جديد، نياوردن آن را بهتر از آوردن آن مىدانند، يا به هر حال دربارهاش همنظر نيستند)، در حاشيه يادآور مىشدم. يا اگر واژهاى يا تعبيرى در يك جا با يك معادل و در جاى ديگر (بدون تفاوت معنى) با معادل ديگر ترجمه شده بود، يادآور مىشدم. و در بسيارى موارد كه كمبود جا بود ارجاعى براى مطابقه بيشتر به كتابى يا مقالهاى مىدادم. ***
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 663