نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 672
دهه سى و سپس با كتابت ديگرى به قلم همان هنرمند و با اصلاحاتى به قلم خود مترجم و آقايان محمد باقر بهبودى [كه ترجمه خود ايشان از قرآن كريم در سال 1369 ه. ش منتشر شد] و حسن مسعودى بارها و بارها منتشر شده. حسن و عيب اين ترجمه در يك چيز واحد است و آن [جز روانى زبان و بيان و لحن عارفانه داشتن] درهمآميزى ترجمه و معادلهاى كلام الهى با كلام بشرى (خود مترجم) است. ايشان يا ناشر (گاه) اين ترجمه را «همراه با» يا «با»/ همراه خلاصة التفاسير ناميده است. در اينكه كسى قرآن را تفسيرآميز ترجمه كند ايرادى نيست و فرق فارق ترجمه و تفسير در تحليل آخر، جز اجمال و تفصيل نيست. اما نظر به وحيانى بودن الفاظ قرآن، بر خلاف كتاب مقدس (عهدين/ تورات و انجيل)، واجب است كه به هر طريق ممكن بين كلام الهى و بشرى (ترجمه يا تفسير يا ترجمه تفسيرگونه) فرق گذاشته شود. و گرنه خواننده غير محقّق پس از خواندن ترجمه هر آيه يا جمله يا حتى عبارت يا كلمه نمىداند از اصل است، يا از مترجم. از آنجا كه مؤلف با شيوه روان و آسان خود، فهم قرآن تفسيرآميز را همهپسند ساخته بود، و شخصيت علمى و اخلاقى وارستهاى داشت، چنانكه حتى در عهد حياتش هم ترجمهاش را «ملى»، يعنى قابل چاپ از سوى هر ناشرى بدون پرداخت حق التّأليف، اعلام كرد و اهل نشر مىدانند كه اين «يارانه» مىتواند هر ناشرى را توانمند كند و هر ناشرى دلش مىخواهد يك ترجمه قرآن داشته باشد، و چه ترجمهاى زوديابتر از ترجمه استاد الهى قمشهاى. درباره اين ترجمه نقدها نوشته شد و جز دو مورد پيشگفته دو بار هم ويرايش شد، امّا هنوز و همچنان اين اثر مردم پسند، پاك و پيراسته از انبوه اغلاط ريز و درشت نشده است. نخستين نقد را با اشاره و كنايه و بدون تصريح به نام، استاد ابوالقاسم
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 672