نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 687
خوب است، پيدا مىكنند. و سرانجام بحمد اللّه پس از طى يك دوره هزارساله نابهنجار، تكرار مكرّر خواهد شد. البته بنده هم قدر تك معادلهاى گوهرآساى ترجمههاى قديم را مىدانم و بعضى هنرمندىها و هنرورزىهاى بعضى از مترجمان را. اما حكم بر اغلب اكثر بايد كرد، نه استثناهاى نادر، و كميابتر از همان جواهر. در نقدهاى اول و دوم خود بر ترجمه شادروان قمشهاى، اين فضل تقدم و تقدم فضل ايشان را در طى دو- سه صفحه با بسط مقال تمام، در فارسىسازى عبارت ترجمه ارج نهادهام و اجر ايشان در تاريخ ترجمه محفوظ است. اما بايد گفت ايشان دستشان بيش از هر مترجم ديگرى باز بوده، زيرا از خلاصة التفاسير و استطرادهاى تكميلى تفسيرى (با و بىپرانتز) استفاده شايان بردهاند، و قيد و بندى فنى- صناعى نداشتهاند كه پر پرواز ايشان را ببندد. *** بارى در دهه 30 (13 ش) كه ترجمه شادروان استاد ابو القاسم پاينده منتشر مىشود، هر فارسىدان و صاحب انس با زبان و ادب فارسى و قرآن و معانى و معارف آن، و نيز آشنا با قوانين ادب، و برخوردار از طبع سليم و ذوق مستقيم، خود را با يكى از فصيح [- شيوا] ترين ترجمههاى قرآنى مواجه مىبيند (به مسئله اغلاط آن اشاره كرديم. و اين دو مقوله از هم متفاوتند). 5) حاصل آنكه آرى نثر ترجمه شادروانان قمشهاى، پاينده، و رهنما، استوار، متعارف، مفهوم و سرراست است. و به هيچ وجه الف) بوى ترجمه ... و ب) گسسته پيوندى در اين ترجمهها و اكثر قريب به اتفاق ترجمههاى پس از انقلاب مشاهده نمىشود. 6) قدما چون رهيافت زبانى و دستور زبانى و ترجمه پژوهانه و بلاغى درستى به مسئله ترجمه نداشتند، با كمال حسن نيت و حتى قدرت علمى و قرآنشناسى، نمىتوانستند از سايه خودشان و از جوّ افق فرهنگى زمانه
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 687