نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 691
پرسيد، «با دخالت ذوق و سليقه داور چه بايد كرد، و آيا اختلال در داورى پديد نمىآورد؟» گفتم فرزند: آن ذوق و سليقه آدمهاى غير متخصص و غير خبره است كه هم خودش كارايى ندارد و هم دخالتدادنش دست و پاگير روند داورى صحيح و سالم است، وگرنه ذوق و سليقه يك خبره يا هنرشناس (در هر رشته)، يا عين دانش و بينش اوست يا حاصل و محصول دانش و بينش و تلاش و تجربه اوست. در اين صورت، حذفش نه ممكن است، نه مطلوب، و دخالت دادنش يعنى همان داورى و ارزيابى كردن داور كه ذوق و سليقهاش تحكمى و خلق الساعه نيست (حال بگذريم كه بنده نه صاحب نظرم و نه صاحب نظر). بارى دنباله بحث را ذيل سه عنوان فرعى دنبال مىگيريم. () شيوايى حاصل حدودا سيصد- چهار صد ساعت كار ويراستارانه بنده با اين ترجمه كه به صورت نگارش يادداشتهاى ريز و درشت، و مستند به بعضى اسناد، يا بدون استناد و فقط با استدلال، درآمده و ابتدا در صفحات مستقل و سپس در حاشيه صفحات ترجمه نوشته شده، و مقايسه خودآگاهانه- ناخودآگاهانه آن با بيش از بيست- سى ترجمه فارسى كه يا ويراستارانه يا منتقدانه، يا خوانندهوار و بسيار نكتهگيرانه، مرا به اين نتيجه رسانده است [دخالت ذوق و سليقه را هم كه عرض كردم هم ناگزير است، هم مطلوب، هم از لوازم و پايههاى داورى است] كه در ميان آن 13- 14 ترجمه كه برشمردم و بقيه كه بدون شماره آوردم، اين ترجمه شيواترين ترجمه، در ميان همه ترجمههاى فارسى بعد از پيروزى انقلاب اسلامى در ايران است. شيوايى يا فصاحت، در دو كلمه سلاست و سلامت ساختارى يك نوشته (يا نثر ترجمه) است و نشانهاش روشنى و زوديابى، و ربطى مستقيم با صحت و دقت و درستى ترجمه ندارد. از مسئله اخير در ذيل عنوان امانت
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 691