ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 694

مخصوصا تا آنجا كه بنده مى‌دانم، علماى بلاغت يا ادبا يا صاحب‌نظران مسلمان رساله مستقل و حلّال مشكل در مورد طرح و حل مشكلات و معضلات نظرى و علمى ترجمه قرآن كريم ننوشته‌اند، مگر يك صاحب‌نظر بزرگ كه به او و ترجمه والايش بارها اشاره كرديم (و نيز به مقاله نگارنده اين سطور درباره شخصيت علمى او و آثار قرآنى‌اش و شيوه‌اش در ترجمه قرآن ارجاع داديم). اين بزرگمرد يعنى شاه ولى الله دهلوى (1114- 1176 ه ق) رساله نفيسى به فارسى در قواعد ترجمه قرآن و حل مشكلات آن دارد كه گويا مستقل چاپ نشده بلكه به صورت مقاله‌اى بلند يا رساله‌اى كوتاه در نشريه‌اى به طبع رسيده بوده كه اكنون در پرونده مربوط به او در كتابخانه و بايگانى (آرشيو) «مركز ترجمه قرآن مجيد به زبان‌هاى خارجى» موجود است.
همچنين، در لابه‌لاى كتاب مهمى كه در زمينه علم تفسير دارد و اصل آن به فارسى و ترجمه عربى آن به نام الفوز الكبير فى اصول التفسير است، اشاراتى به بعضى ظرايف و دقايق ترجمه دارد. چون بين ترجمه و تفسير فرق ماهوى نيست، فقط فرق اجمال و تفصيل است. [اين كتاب به عربى فصيحى ترجمه شده است: ترجمة الفوز الكبير فى اصول التفسير. [همراه با كتاب‌] فتح الخبير بما لابدّ من حفظه فى علم التفسير. بدون نام مترجم. (كراچى، آرام باغ، قديمى كتابخانه)].
گذشته از اينكه هر مترجمى برداشتى خاص خود در مسئله [رعايت‌] امانت دارد، مترجمان يا زبان‌شناسان خبره در فن ترجمه يا ترجمه‌پژوهان، دو شيوه عمده براى رعايت امانت مى‌شناسند:
1) روش نص‌گرايانه و متكى به تناظر يك به يك. در اين روش مترجم فى المثل همه تأكيدات قرآنى را- و گفتنى است كه على الاصول دستگاه و ادات تأكيدى در زبان عربى بسيار بيشتر از فارسى است- ظاهر مى‌كند. مثلا در برابر انّ «هر آينه»، «به تحقيق» «به درستى كه» مى‌گذارد. يا در برابر «إنّما»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 694

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست