ترجمه قرآن - گرمارودی - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودی جلد : 1 صفحه : 697

در مسئله رهيافت به رعايت امانت يك نكته مهم هم اگر چه از جاى مناسب خود قدرى دور افتاده باشد، گفتنى است. در دوره دوم (اندكى قبل از مشروطيت تا 1320 ه. ش)، و دوره سوم (دهه 20 و 30 تا دهه 70 و 80) از ميان شصت هفتاد ترجمه قرآن به فارسى كه بنده ديده‌ام، فقط سه تن بوده‌اند كه از به كار بردن پرانتز يا قلاب [كروشه‌] در ترجمه خود پرهيز كرده‌اند: استاد عبد المحمد آيتى، استاد دكتر ابو القاسم امامى و آقاى كاظم پورجوادى.
و ناگفته نماند كه دو تن اول از اين بزرگواران در بسيارى از صفحات ناگزير شده‌اند كه در پايان صفحه پانويس/ پى‌نوشت توضيحى بياورند. نيز گفتنى است كه مرحوم سيد جلال الدين مجتبوى به جاى پرانتز و قلاب، براى افزوده‌هاى تفسيرى از حروف متفاوت استفاده كرده‌اند.
بارى، جناب آقاى دكتر موسوى گرمارودى حتى از ريزترين و جزئى‌ترين نكات مربوط به امانت (نظير كاربرد واو استينافيه) عدول نكرده‌اند، اما چون عملا امكان ندارد كه فى المثل و دست‌كم بيست ترجمه دقيق‌تر قرآنى را از نظر كاربست دقت و نحوه كاربست آن، با نظارت هيأتى از داوران ترجمه‌پژوه با ترجمه ايشان مقابله كنيم، لذا فقط بينى و بينى اللّه گواهى مى‌دهم كه اين ترجمه با اين شيوه شيوا و «بى زيور زيبا» (با استفاده از تعبيرى از استاد گرمارودى در نقد ترجمه اينجانب: زيباى بى‌بزك)، جزو دقيق‌ترين ترجمه‌هاى قرآن در دوره سوم از تاريخ ترجمه قرآن (پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران) است و بنده چون با ايشان در نحوه رعايت امانت هم‌نظر و هم‌سبك هستم (نه مانند استاد امامى كه به حذف صدها واو استينافيه رأى مى‌دهند و عمل مى‌كنند و جواب تقريبا تمامى لوهاى قرآنى را كه محذوف الجواب هستند، همچنان در ترجمه، محذوف رها مى‌كنند. و گاه به كمك تفاسير در پى‌نوشت/ پاى صفحه پاسخش را مى‌آورند) يا از كاربرد پرانتز به كلى پرهيز دارند، اگر چه در بسيارى موارد اضافات تفسيرى‌

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودی جلد : 1 صفحه : 697

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست