ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 75

187 و (ياد كن) آنگاه را كه خداوند از اهل كتاب پيمان گرفت كه آن (كتاب آسمانى) را براى مردم، روشن بگوييد و پنهانش مداريد اما آن را پس پشت افكندند و با آن بهاى ناچيزى ستاندند و بد است آنچه مى‌ستاندند. [1]
188 آنان را [2] كه براى آنچه كردند شادمانى مى‌كنند و دوست دارند براى آنچه نكردند ستايش ببينند رسته از عذاب مپندار و آنها عذابى دردناك خواهند داشت.
189 و فرمانفرمايى آسمان‌ها و زمين از آن خداوند است و خداوند بر هر كارى تواناست.
190 بى‌گمان در آفرينش آسمان‌ها و زمين و پياپى آمدن شب و روز نشانه‌هايى براى خردمندان است.
191 (همان) كسان كه خداوند را ايستاده و نشسته و آرميده بر پهلو ياد مى‌كنند و در آفرينش آسمان‌ها و زمين مى‌انديشند: پروردگارا! اين (ها) را بيهوده نيافريده‌اى، پاكا كه تويى! ما را از عذاب آتش (دوزخ) باز دار.
192 پروردگارا! هر كه را به آتش (دوزخ) درآورى، خوار كرده‌اى و ستمگران را ياورى نخواهد بود.
193 پروردگارا! ما شنيديم فرا خواننده‌اى به ايمان فرا مى‌خواند كه به پروردگار خود ايمان آوريد! و ايمان آورديم؛ پروردگارا، گناهان ما را بيامرز و از بدى‌هاى ما چشم بپوش [3] و ما را با نيكان بميران.
194 پروردگارا! و آنچه با پيامبرانت به ما وعده كردى عطا كن و روز رستخيز ما را خوار مگردان؛ بى‌گمان تو در وعده (خود) خلاف نمى‌ورزى.

[1]. در اصل: مى‌ستانند.
[2]. در اصل: مپندار آنان را.
[3]. تكفير: (متعدّى با عن): فرا گذشتن از گناهكار، كفّارت دادن سوگند- مصادر اللغة، ص 124.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 75

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست