24 و (نيز حرام است ازدواج با) زنان شوهردار جز كنيزهاتان، بنابر حكم خداوند كه مقرّر بر شماست [1] و جز اينها برايتان حلال شده است كه با دارايى خود به دست آوريد در حالى كه پاكدامن باشيد و زناكار نباشيد، كابين آن زنان را كه از آنان (با ازدواج غير دائم) بهرهمند شدهايد به عنوان واجب بپردازيد و در آنچه پس از تعيين (كابين) واجب، همداستان شويد [2] بر شما گناهى نيست كه خداوند دانايى فرزانه است. 25 و هر يك از شما كه يارايى مالى نداشته باشد تا زنان آزاد مؤمن را به همسرى گيرد، در ميان كنيزان، از دختران جوان مؤمن، همسر گزيند و خداوند به ايمانتان داناتر است؛ همه چون يكديگريد پس با اجازه كسان آنها با آنان ازدواج كنيد و كابينهايشان را در حالى كه پاكدامنند و نه پليدكار و گزيننده دوستهاى پنهان، به گونه شايسته [3] به (كسان) آنها بپردازيد. آنگاه چون شوى كنند، اگر به كارى زشت [4] دست يازيدند بر آنان نيمى از كيفر زنان آزاد خواهد بود. اين (ازدواج با كنيزكان) براى كسى است كه از (آلايش) گناه بهراسد و شكيبايى ورزيدن، براى شما بهتر است و خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 26 خداوند مىخواهد (احكام خود را) براى شما روشن گرداند و شما را به روشهاى (نيكوى) پيشينيانتان، رهنمون گردد و توبه شما را بپذيرد و خداوند دانايى فرزانه است. [1]. يا: «بنا به حكم خداوند بر شما»/ به يادداشت شماره 4، در ص 78 رجوع فرماييد. [2]. تراضى: همداستان شدن، از يكديگر خشنود شدن- مصادر اللغة، ص 413. [3]. المعروف: اسم لكلّ ما هو حسن فى نظر الشّرع و العقل،- محمد اسماعيل ابراهيم، معجم الالفاظ و الاعلام القرآنية، قاهره، 1968، ص 338. [4]. يعنى: زنا