34 مردان سرپرست زنانند [1] بدان روى كه خداوند برخى از آنان را بر برخى ديگر برترى داده است و براى آنكه مردان از دارايىهاى خويش مىبخشند؛ پس زنان نكوكردار، فرمانبردارند؛ در برابر آنچه خداوند (از حقوق آنان) پاس داشته است در نبود شوهر پاس (وى) مىدارند [2] و آن زنان را كه از نافرمانيشان بيم داريد (نخست) پندشان دهيد و (اگر تأثير نكرد) در خوابگاهها از آنان دورى گزينيد و (باز اگر تأثير نكرد) بزنيدشان آنگاه اگر فرمانبردار شما شدند ديگر به زيان آنان راهى مجوييد [3] كه خداوند فرازمندى بزرگ است. 35 و اگر از ناسازگارى آنان نگرانيد، چنانچه در پى اصلاح باشند داورى از خويشان مرد و داورى از خويشان زن برانگيزيد تا خداوند ميان آن دو آشتى برقرار كند كه خداوند دانايى آگاه است. 36 خداوند را بپرستيد و چيزى را شريك او نكنيد و به پدر و مادر و به خويشاوند و يتيمان و تهيدستان و همسايه خويشاوند و همسايه دور و همراه همنشين و در راه مانده و بردگانتان نكويى ورزيد؛ بىگمان خداوند كسى را كه خودپسندى خويشتنستاى باشد دوست نمىدارد. 37 همان كسان كه تنگچشمى مىورزند و مردم را به تنگچشمى وا مىدارند و آنچه را خداوند از بخشش خود به آنان داده است پنهان مىكنند و براى كافران عذابى خوارساز آماده كردهايم. [1]. القوّام: الكثير القيام باللّيل/ و هو قوّام بالامر اى متكفّل به- المعتمد، ذيل همين كلمه. [2]. يا در غيبت شوهر، حافظ حقوق اويند در مقابل اينكه خداوند حقوقشان را حفظ كرده است- الميزان، ذيل آيه 32 تا 35 سوره نساء/ يا فارسىتر: در برابر آنچه خدا نگه مىدارد، در نبود (شوهر) خويشتندارند. [3]. يعنى براى آزار آنان بهانهاى پيدا نكنيد.