106- هر آيتى را يكسره برداريم و يا از خاطرها ببريم، بهتر از آن يا همانندش را مىآوريم [1]؛ مگر ندانستهاى كه خدا بر هر كارى تواناست؟ 107- مگر ندانستهاى كه خداست كه فرمانروايى آسمانها و زمين خاص اوست؛ و در برابر خدا هيچ كارساز و ياورى نخواهيد داشت؟ 108- مگر مىخواهيد از پيامبرتان همان درخواست [نامعقول] را بكنيد كه قبلًا از موسى شده بود [2] [و از ايمان سر باز زنيد]؟ مسلماً هر كه انكار را با ايمان [خود] مبادله كند، راه درست را گم كرده است. 109- بسيارى از اهل كتاب از حسادتى كه در نهاد آنهاست، دوست دارند كه شما را پس از ايمانتان، به انكار باز گردانند، با آنكه حقيقت بر آنها روشن شده است؛ [از حسادتشان] گذشت و چشمپوشى كنيد تا خدا فرمان خويش را [در ميان] آورد [3]؛ كه او بر هر كارى تواناست. 110- به نماز بايستيد و زكات بپردازيد؛ و هر نيكويى كه براى خود پيش مىفرستيد، [پاداش] آن را نزد خدا باز مىيابيد [4]؛ كه خدا محققاً به آنچه مىكنيد بيناست. 111- [يهوديان] گفتند: هرگز كسى جز يهود به بهشت داخل نخواهد شد، و [مسيحيان گفتند:] جز مسيحيان؛ اين آرزوى [خام] آنهاست؛ بگو: اگر راست مىگوييد دليلتان را بياوريد. 112- آرى، هر كه وجود خود را تسليم خدا كرده و نيكوكار باشد، پاداش او نزد پروردگارش محفوظ است و [چنين افرادى] ترس و اندوهى نخواهند داشت [5]. [1]- به آيه 101 نحل (16) توجه فرماييد. [2]- اشاره به درخواست نامعقول يهوديان از موسى است كه در آيه 55 بقره (2) و 153 نساء (4) آمده است. [3]- اين فرمان را در آيه 39 حج (22) ملاحظه فرماييد. [4]- به آيه 111 توبه (9) توجه فرماييد. [5]- در اين رابطه به آيات 127 انعام (6)، 28 رعد (13) و 27 و 28 فجر (89) توجه فرماييد؛ ضمناً معنى و مفهوم آيه به بيان ديگر در آيه 123 طه (20) آمده است.