113- يهوديان بر اين دعويند كه مسيحيان هيچ ارزشى [نزد خدا] ندارند و مسيحيان نيز بر اين دعوى كه يهوديان، در حالى كه [هر دو دسته] كتاب [آسمانى] را مىخوانند [و بايد از اين تعصبات بركنار باشند]. مردم ناآگاه نيز همين سخن ايشان را گفتند و خدا روز رستاخيز در موارد اختلافشان داورى خواهد كرد. 114- كيست ستمكارتر از آنكه [با تعصبات جاهلانه خويش] نگذارد نام خدا در مساجد ياد شود و اهتمام در ويرانى آنها كند؟ آنها حق ندارند به مساجد درآيند، مگر آنكه بر خود [از مقاصد شوم خويش] ترسان باشند؛ آنها در دنيا رسوايى و در آخرت نيز عذابى بزرگ خواهند داشت. 115- مشرق و مغرب [و همه جهات] متعلق به خداست، پس به هر طرف رو كنيد، همان جا روى خداست؛ بىگمان خدا فراخى بخش و داناست. 116- [يهوديان و مسيحيان] گفتند: خدا فرزندى برگزيده است [1]، او منزه [از اين نسبتها] است؛ هر چه [و هر كه] [2] در آسمانها و زمين است متعلق به اوست و همه فرمانبردار او هستند. 117- پديدآورنده آسمانها و زمين است؛ و چون امرى را مقرر دارد، فقط به آن مىگويد: باش، و مىشود. 118- افراد نادان اعتراض داشتند كه: چرا خدا با ما سخن نمىگويد يا نشانهاى براى ما نمىآورد؟ پيشينيان آنها نيز همين نظر را داشتند؛ دلها [و افكار] شان يكى است؛ ما آيات خود را براى اهل يقين بروشنى بيان كردهايم. 119- ما تو را بحق بشارت دهنده و هشدار دهنده فرستاديم، و تو مسئول [گمراهى] دوزخيان نخواهى بود. [1]- با آيه 30 توبه (9) مقايسه فرماييد. [2]- براى توجيه افزوده، به آيه 26 روم (30) توجه فرماييد.