نام کتاب : صفحات قران - واو جدا نویسنده : صفحات قران - واو جدا جلد : 1 صفحه : 588
{{(آیه):كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ }} ﴿۷﴾
هرگز چنین نیست (که آنها درباره قیامت مى پندارند)، به یقین نامه اعمال بدکاران در «سجّین» است.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ مَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ }} ﴿۸﴾
تو چه مى دانى «سجّین» چیست؟!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):كِتَابٌ مَّرْقُومٌ }} ﴿۹﴾
نامه اى است رقم
زده شده (و حکمى است حتمى).
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ يْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ }} ﴿۱۰﴾
واى در آن روز بر تکذیب کنندگان!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ }} ﴿۱۱﴾
همان کسانى که روز جزا را انکار مى کنند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ مَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ }} ﴿۱۲﴾
و تنها کسى آن را انکار مى کند که
متجاوز و گنهکار است.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ }} ﴿۱۳﴾
(همان کسانى که) وقتى آیات ما بر آنها خوانده مى شود مى گویند: «این افسانه هاى پیشینیان است.»
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ }} ﴿۱۴﴾
چنین نیست (که آنها مى
پندارند)، بلکه اعمالشان چون زنگارى بر دلهایشان نشسته است.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ }} ﴿۱۵﴾
چنین نیست (که مى پندارند)، بلکه آنها در آن روز از (لقاى) پروردگارشان محجوبند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ }} ﴿۱۶﴾
سپس
آنها به یقین وارد دوزخ مى شوند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ }} ﴿۱۷﴾
بعد به آنها گفته مى شود: «این همان چیزى است که آن را انکار مى کردید!»
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ }} ﴿۱۸﴾
چنان نیست (که آنها درباره معاد مى
پندارند) بلکه نامه اعمال نیکان در «علیّین» است.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ مَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ }} ﴿۱۹﴾
و تو چه مى دانى «علیّین» چیست؟!
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):كِتَابٌ مَّرْقُومٌ }} ﴿۲۰﴾
نامه اى است رقم خورده (و حکمى است قطعى)،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ }} ﴿۲۱﴾
که مقرّبان
شاهد آنند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ }} ﴿۲۲﴾
مسلّماً نیکان در بهشت پرنعمتند:
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ }} ﴿۲۳﴾
بر تختهاى زیباى بهشتى تکیه کرده و (به زیباییهاى بهشت) مى نگرند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ }} ﴿۲۴﴾
طراوت و نشاط فزونى نعمت را در
چهره هایشان مى بینى و.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ }} ﴿۲۵﴾
آنها از شراب طهور دست نخورده و مهر شده اى سیراب مى شوند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَ فِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ }} ﴿۲۶﴾
مُهرى که بر آن نهاده شده از مشک است; و مشتاقان باید
براى این (نعمتهاى بهشتى) بر یکدیگر پیشى گیرند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ مِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ }} ﴿۲۷﴾
این شراب (طهور) آمیخته با «تسنیم» است،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ }} ﴿۲۸﴾
همان چشمه اى که مقرّبان از آن مى نوشند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ }} ﴿۲۹﴾
(آرى)
بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان مى خندیدند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ إِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ }} ﴿۳۰﴾
و هنگامى که از کنارشان مى گذشتند آنان را با اشاره تمسخر مى کردند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ }} ﴿۳۱﴾
و چون به سوى خانواده خود باز
مى گشتند مسرور و خندان بودند،
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ }} ﴿۳۲﴾
و هنگامى که آنها را مى دیدند مى گفتند: «به یقین اینها گمراهانند.»
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):وَ مَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ }} ﴿۳۳﴾
در حالى که آنها مأموریت مراقبت مؤمنان را
نداشتند.
<hr class="aye-hr"> {{(آیه):فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ }} ﴿۳۴﴾
ولى امروز مؤمنان به کافران مى خندند،
<hr class="aye-hr">
نام کتاب : صفحات قران - واو جدا نویسنده : صفحات قران - واو جدا جلد : 1 صفحه : 588