مورد انواع عطرها برای سیف الدوله نگاشت. اثر دیگر او المسلسل در لغت است. 10 صفدی نام کتابی را که ابن شقیر برای سیف الدوله نگاشته، المسلسل گفته است. 11 او در حدود سال 370 هجری درگذشت. 12

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ بغداد 4 / 254. 2 ـ مختصر تاریخ دمشق 3 / 148. 3 ـ تاریخ بغداد 4 / 254. 4 ـ تاریخ مدینة دمشق 71 / 257. 5 ـ تاریخ الاسلام 26 / 451. 6 ـ تاریخ بغداد 5 / 7. 7 ـ تاریخ مدینة دمشق 71 / 257. 8 ـ تاریخ بغداد 10 / 356. 9ـ الوافی بالوفیات 7 / 119. 10 ـ تاریخ الاسلام 26 / 451. 1
[1] ـ الوافی بالوفیات 7 / 119. 12 ـ الوافی بالوفیات 7 / 119.

دیگر منابع: انباه الرواة 1 / 84؛ بغیه الوعاة 1 / 333؛ معجم الادباء 3 / 243؛ الاکمال 7 / 311؛ معجم المؤلفین 1 / 287.

معصومه اخلاقی

احمد ـ بغدادی

احمد ـ بغدادی (م. 317ق)

ابوبکر احمدبن حسن (حسین) بن عباس بن فرج بن شقیر بغدادی معروف به ابن شقیر

از دانشمندان علم نحو و معاصر و هم طبقه ابوبکربن سراج محمدبن سری بن سهل نحوی (م. 316ق) بود. گفته شده از مکتب نحوی کوفه پیروی می کرد؛ 1 اما دو مکتب کوفه و بصره را در هم آمیخته و بدان شهرت یافته بود. 2 نکته دیگری که از ویژگی های مشهور ابن شقیر شمرده شده، نقل آثار واقدی (م. 207ه) از طریق شاگردش، ابوعصیده احمدبن عبیدبن ناصح است. ابراهیم بن احمد خرقی، ابوبکر احمدبن ابراهیم بن شاذان و ابوعلی حسین بن احمدبن محمد قطربلی نیز از راویان وی بوده اند. 3 ابن شقیر در سال 317 هجری درگذشت. 4 آثار او که همگی درباره علم نحو هستند، عبارت اند از: المختصر، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث. همچنین کتاب الجُمَل را که از آثار خلیل بن احمد فراهیدی است، به وی نیز نسبت داده اند. 5

پی نوشت ها

[1] ـ نزهة الالبا 251 و 252. 2 ـ إنباه الرواة 2 / 135. 3 ـ تاریخ بغداد 4 / 89. 4 ـ إنباه الرواة 1 / 69 ـ 70. 5 ـ معجم الادبا 3 / 11.

دیگر منابع: تاریخ الاسلام 23 / 528؛ الوافی بالوفیات 6 / 349؛ بغیه الوعاة 1 / 302؛ الکامل فی التاریخ 8 / 215؛ طبقات الشافعیه (ابن قاضی شهبه) 1 / 193؛ البدایة والنهایه 11 / 163؛ الاعلام 1 / 110؛ هدیه العارفین 1 / 58؛ فرهنگ زندگی نامه ها 1 / 505؛ معجم المؤلفین 1 / 196.

محمد غفوری

احمد ـ بغدادی (م. 359ق)

ابوالحسین احمدبن محمد بن احمدبن قطان بغدادی مشهور به ابن قطّان

وی اهل بغداد بود1 و از اصحاب ابوالعباس بن سریج به شمار می رفت. 2 دانش فقه را از استادان نامداری چون ابن سریج ابواسحاق مروزی3 و ابواسحاق شیرازی4 فرا گرفت. ابن قطان از فقهای بزرگ شافعی بود5 و در زمان ابوالقاسم دارکی، مرجعیت علمی بغداد و سپس ریاست مذهب به وی رسید. 6 وی در بغداد کرسی تدریس بر پا کرد7 و شاگردان بسیاری پرورش داد. علی بن احمدبن مرزبان بغدادی8 و رافعی، فقه و حدیث را از وی فرا گرفته و روایاتی را از او نقل کرده اند. 9 گفته شده ابن قطان تصنیفاتی در اصول و فروع داشته؛ 10 اما نامی از آنها ثبت نشده است. وی در سال 359 هجری11 در بغداد درگذشت. 12

پی نوشت ها

1ـ الاعلام 1 / 209. 2 ـ طبقات الفقها (شیرازی) 113. 3 ـ وفیات الاعیان 1 / 70. 4 ـ البدایة والنهایه 11 / 269. 5 ـ تاریخ بغداد 4 / 365. 6 ـ وفیات الاعیان 1 / 70. 7 ـ طبقات الفقها (شیرازی) 113. 8 ـ تاریخ الاسلام 26 / 189. 9 ـ طبقات الشافعیه (ابن قاضی شهبه) 1 / 125. 10 ـ تاریخ بغداد 4 / 365؛ تهذیب الاسماء واللغات 2 / 214. 1
[1] ـ طبقات الفقها (شیرازی) 113. 12 ـ طبقات الشافعیه (اسنوی) 2 / 146.

دیگر منابع: مرآه الجنان 2 / 279؛ شذرات الذهب 3 / 28؛ معجم المؤلفین / 2 / 75؛ البدایة والنهایه 11 / 269؛ طبقات الفقهاالشافعیه (عبادی) 82 و 107؛ کشف الظنون 2 / 1257؛ طبقات الشافعیه (ابن هدایه الله) 85؛ الوافی بالوفیات 7 / 321.

اسماعیل اسماعیلی

احمد ـ بلاذری

احمد ـ بلاذری (م. 339ق)

ابومحمد احمدبن محمد بن ابراهیم بن هاشم طوسی معروف به بلاذری صغیر

وی اهل طوس و فردی حافظ، فاضل و آگاه به حدیث بود. در توس از بزرگانی چون ابراهیم بن اسماعیل عنبری و تمیم بن محمد طوسی بهره علمی برد و برای کسب حدیث به مناطق گوناگونی همچون نیشابور، ری، بغداد و کوفه سفر کرد و در مکه از محضر امام حسن عسکری علیه السلام استفاده کرد. بلاذری کتاب جهاد را نزد محمدبن اسحاق و مادرش علیله فراگرفت. وی را در وعظ، یگانه